Tante Julia

Door Bart XIII

Ergens rond 1925 huwde de zus van mijn oma. Ze heette Julia...

Haar man, Charel was ploegbaas in de antwerpse haven, toen de "dokwerkers" nog de rijkdommen van de koloniën aan- en afvoerden.
Onnodig te zeggen dat Charel en Julia er toen voor gewone arbeiders ruim inzaten. Hun huis uit 1912 was afgewerkt met het comfort dat je voor mensen van hun stand kon verwachten. Niet alleen hadden ze een auto (volkswagen kever). Ze hadden,

* De waterpomp in de keuken ipv in de tuin.
* Inpandige sanitaire voorzieningen
* Elektriciteit in de meeste kamers
* De modernste kolenkachel

Typisch voor de huisjes uit die tijd was er vooraan een living, tussenin een kelder met daarboven een "opkamer" in tussenverdieping.  En achteraan de keuken.

Toen ik haar kende ergens in de jaren 80 van vorige eeuw, woonde ze daar nog steeds. Na de dood van haar man en enige zoon is ze dan ook nooit verhuisd. Waarom zou ze. Ze had toch alles daar?

Ergens half de jaren 90 wisselde ze het tijdelijke in voor het eeuwige.
Haar erfgenamen troffen een waardeloos huis aan...

*In een tijd waarin drinkwater warm uit een kraan kan stromen, is roestig water uit een pomp die je moet opgieten, vooral interessant om de kamerplanten te gieten. Douche? Bad? Ho maar...

*Hoewel uitgerust met een echte wcbril en in een hoekje van de keuken geplaatst zodat je niet buiten moet, was in 1995 een "plank-met-een-gat-in" niet echt een toonbeeld van sanitaire luxe.

*110 volt... Een GUST van een transfo dreef haar tv aan. Een grote doos vol gehamsterde reservelampen (sommige nog met bajonet-fitting) moesten haar helpen nooit zonder licht te zitten. Télécom?  Bijlange nie...

*Het behang zwart en de kalk uitgekraakt van het kolenstof. In de winter vooraan hels heet terwijl het in het achterhuis vroor.

Tante Julia's huis was ingehaald door de tijd en had daarbij tol geëist van haar ouder wordende lichaam.

Haar erfgenamen verkochten de ganse grond voor een habbekras aan een projectontwikkelaar die geen vragen stelde en er moderne appartementen met garage op gezet heeft.

Je staat er als huiseigenaar misschien niet bij stil, maar als je niet naar de toekomst kijkt, word je er nogal snel door ingehaald. Ben je bereid ineens de hele investering te doen, je hele leven te verbouwen en moderniseren of op een gegeven moment als een soort van anachronisme de pijp aan maarten te geven?

Ik ken een vierde alternatief... en ik heb gekozen...