Plant

Door Bart XIII

Ik heb nooit groene vingers gehad. Behalve misschien die keer toen ik dikke proppen te nat gras uit mijn maaier getrokken had. Maar dat is letterlijk... dat telt niet.

Laatst vatte een vriend van mij -hij heeft dezelfde kwaal als ik- het mooi in 1 zin samen...

"Geef mij een plant, en hij gaat dood"

Daar komt het zowat op neer ja. In het beste geval gaat die dan bewust dood om in een kookpot te verdwijnen, maar meestal is hij hoedanook geen lang leven beschoren.

Bij mijn schoonzus staat een grote rozemarijnstruik waarvan de takken al aan het verhouten zijn. Perfect om als satestokjes op de bbq te leggen... heerlijk. Ik probeer dus al jaren tijm en rosemarijn te kweken, maar in het eerste geval kweekte ik vooral bladluisjes en in het tweede geval iets wat het midden hield tussen tafelkruid en een mummie... Toen ik mijn schoonzus attent maakte op hoe mooi haar rozemarijnstruik wel stond, zei ze dat die eigenlijk te groot was.
Bitch! 

Ik kan een mooi verzorgde tuin nochtans bijzonder appreciëren. Maar die op eigen houtje aanleggen, onderhouden en doen bloeien (letterlijk en figuurlijk) is eenvoudigweg mijn talent niet.

Beste vrienden van de cohousing... ik kom u met plezier helpen in de tuin. Maar hou me uit de buurt van uw delikaatste gewassen. Ach er zijn ook kruiwagenrijders, grasmaaieronderhouders en tuinverlichtingaansluiters nodig hè...

Ps: Wie wil er voor mij een rozemarijnstruik kweken?