maandag 2 mei 2016

De onderste limiet

Door Bart XIII
Ik kan me vergissen, maar volgens mij worden sommige spullen tegenwoordig onder hun productieprijs verkocht. Het verschil word daarbij door een, over het algemeen nietsvermoedende, partij bijgepast.
Er zijn verschillende mogelijkheden waarop producenten er de kantjes afrijden. De ene al wat eerlijker en transparanter dan de andere.
Er zijn de IKEA'S en Colruyt 's van deze wereld die er eerlijk voor uitkomen dat ze de consument inschakelen in hun logistiek, opbouw of bewust hun winkels sober houden.
Ik denk aan een firma zoals Aldi, die bij het aanbieden van elektrisch toestellen bewust bezuinigen op kwaliteitscontrole. Blijkt je toestel binnen die 20% van defecten te vallen, betalen ze je zonder gemor de aankoop terug. (Binnen 2 jaar welteverstaan)
Dieper in de krochten van de bezuiniging vinden we geprogrammeerde defecten, onderbetaalde arbeiders, roofbouw op het milieu, dubieuze leveranciers en transportfirma's, kinderarbeid, en eventueel allerlei andere moreel behoorlijk twijfelachtige praktijken.
Om maar te zeggen... er zijn veel manieren om iets goedkoper aan te bieden.
Misschien konden we ons al die luxe eigenlijk gewoon niet op de normale manier veroorloven.
Of wel?
Omdat we samen voor dat duurzaam geproduceerde speeltuintje spaarden?
Omdat die duurdere elektrisch aangedreven wagen eigenlijk bezit is van heel de gemeenschap?
Of omdat dat lapje grond door ons allen biologisch bewerkt werd?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten